Portal

Αντώνης Φελλάς

Οι άνθρωποι με αναπηρία αποτελούν το 13% του πληθυσμού της χώρας μας και συμμετέχουν ενεργά στην κοινωνία. Οι συνάνθρωποί μας που πάσχουν από σωματικές αναπηρίες, από τύφλωση, από διαβήτη, από προβλήματα ακοής, από άσθμα, από δυσλεξία, από σύνδρομο ντάουν, από αυτισμό, καθώς και τα άτομα που έχουν κάποιο επίπεδο νοητικής καθυστέρησης περιλαμβάνονται στα άτομα με αναπηρία.

Οι συμπολίτες μας με αναπηρία νιώθουν την ανάγκη για κοινωνικοποίηση, όπως όλοι μας. Οφείλουμε συλλογικά να τους ενισχύουμε και να τους στηρίζουμε. Τους συνανθρώπους μας αυτούς πρέπει να τους κοιτάζουμε στα μάτια σαν ισότιμα μέλη της κοινωνίας και όχι να τους περιφρονούμε ή να τους λυπόμαστε. Ωστόσο, η ανεργία σε συνδυασμό με τον κοινωνικό αποκλεισμό και την ελλιπή εκπαιδευτική κατάρτιση οδηγούν τους ανθρώπους με αναπηρία στη φτώχεια και την περιθωριοποίηση.

Ένα σύνηθες φαινόμενο είναι ο διαχωρισμός διάφορων κοινωνικών ομάδων, οι διακρίσεις και οι προκαταλήψεις. Δυστυχώς, το φαινόμενο αυτό εντοπίζεται σε μεγάλο βαθμό και στη χώρα μας. Πολλά άτομα λόγω της διαφορετικότητάς που έχουν σε εθνικό, φυλετικό ή θρησκευτικό επίπεδο, είτε λόγω προβλημάτων υγείας (άτομα με αναπηρία) αντιμετωπίζουν άδικη συμπεριφορά στον τομέα της εκπαίδευσης, όπως και στην επαγγελματική σταδιοδρομία και την κοινωνική τους ένταξη.    

Απόρριψη στον επαγγελματικό τομέα 

Ένας τομέας που παρατηρούνται μεροληπτικές συμπεριφορές σε βάρος των ατόμων αυτών είναι ο επαγγελματικός. Πολλοί εργοδότες, απορρίπτουν τα άτομα με ειδικές ανάγκες για την ανάληψη εργασίας, ίσως επειδή τα θεωρούν ανίκανα στο να διεκπεραιώσουν αποτελλεσματικά μια εργασία.

Απόρριψη στον εκπαιδευτικό τομέα

Ακόμα, διακρίσεις παρατηρούνται και στον εκπαιδευτικό τομέα. Τα σχολεία  στερούν τα παιδιά από τη συμμετοχή τους σε διάφορες σχολικές δραστηριότητες και τη χρήση εργαστηριακών υποδομών, για τις οποίες δεν έχει προβλεφθεί καν η πρόσβαση. Επιπλέον, ορισμένοι καθηγητές παραγκωνίζουν τέτοια παιδιά, επειδή χρειάζονται ειδικότερη μεταχείριση, στερώντας τους έτσι το δικαίωμα στην ισότιμη εκπαίδευση και συμμετοχή στην κοινωνία της πληροφορίας.

Καταπάτηση δικαιωμάτων και στην εύκολη μετακίνηση

Δυστυχώς, όμως, και εδώ οι ειδικές θέσεις για άτομα με αναπηρία είναι ελάχιστες και συχνά κατειλημμένες από άλλους. Ακόμα, όμως, και όταν αγοράζουν κάποιο αυτοκίνητο η ασυνείδητη συμπεριφορά οδηγών, που σταθμεύουν τα αυτοκίνητά τους στις ειδικές για ανάπηρους θέσεις ή πάνω στις ράμπες που υπάρχουν στα πεζοδρόμια (ελάχιστες και αυτές), κάνουν πολύ δύσκολη τη μετακίνησή τους. Οι περισσότερες δημόσιες υπηρεσίες και νοσοκομεία στεγάζονται σε κτίρια στα οποία δεν υπάρχουν οι προαναφερθείσες υποδομές, δυσκολεύοντας την πρόσβαση από τα ΑμεΑ. Έτσι, για άλλη μια φορά καταπατείται το δικαίωμα των αναπήρων στην εύκολη μετακίνηση και την ισότιμη ιατροφαρμακευτική περίθαλψη.          

Τα ΑμεΑ συχνά περιορίζονται ακόμα και για μια απλή βόλτα στην πόλη. Είναι λοιπόν υποχρέωση όλων μας, ανεξάρτητα από το εάν έχουμε φίλους / συγγενείς / σύντροφο ΑμεΑ, να σεβόμαστε και κυρίως να υπερασπιζόμαστε τα δικαιώματα αυτής της πληθυσμιακής ομάδας. Για αυτό δε πρέπει ούτε να κλείνουμε τον δρόμο τους, ούτε να αδιαφορούμε αν βλέπουμε να παραβιάζονται κατάφωρα τα δικαιώματα τους.