Portal
Δεν γίνεται τίποτα. Είμαι γκέι. Λυπάμαι. Αντίο.
08-07-2022 10:37Χρήστος Γκοτζιάς
Ο Gianni Infantino (πρόεδρος της FIFA), εξήρε το Κατάρ για την πρόοδο που έχει κάνει το κράτος ως προς τα ανθρώπινα δικαιώματα, χαρακτηρίζοντάς την αδιαμφισβήτητη. Ο «ισχυρός άνδρας» της FIFA όμως, εκτέθηκε την αμέσως επόμενη μέρα από μια έρευνα που βγήκε στη δημοσιότητα. Η έρευνα ορισμένων σκανδιναβικών μέσων, του SVT SPORT (Σουηδία), του NRK (Νορβηγία) και του DR (Δανία) κατέδειξε μια διαφορετική πραγματικότητα, καθώς ξενοδοχεία στη διοργανώτρια χώρα του Παγκοσμίου Κυπέλλου 2022 δεν θα δέχονται ομοφυλόφιλους για διαμονή. Συγκεκριμένα, οι δημοσιογράφοι έστειλαν emails προς ορισμένα ξενοδοχεία από ψεύτικα προφίλ παριστάνοντας τους ομοφυλόφιλους και οι απαντήσεις που πήραν ήταν κάθε άλλο παρά θετικές. Μια εξ αυτών ήταν η εξής: «τέτοιο check-in δεν είναι εφικτό». Μέλη λοιπόν της ΛΟΑΤΚΙ+ κοινότητας, δεν μπορούν να μείνουν σε ξενοδοχεία που πρότεινε η FIFΑ, ώστε να παρακολουθήσουν από κοντά την κορυφαία αθλητική διοργάνωση. Είναι όμως αυτή η μόνη πράξη μίσους κατά των ομοφυλόφιλων στον χώρο του ποδοσφαίρου;
«Το ποδόσφαιρο είναι αντρικό άθλημα», «το ποδόσφαιρο παίζεται μόνο από γνήσια αρσενικά». Αυτές είναι μερικές εκφράσεις που ακούγονται συχνά εντός και εκτός αγωνιστικών χώρων και ίσως είναι και ο λόγος που απειροελάχιστοι παίχτες έχουν κάνει δημόσια το λεγόμενο «come out». Όσο προχωρούν οι καιροί, γίνεται από όλο και περισσότερους ανθρώπους κατανοητό το αυτονόητο, ότι δηλαδή οι ομοφυλόφιλοι δεν διαφέρουν σε τίποτα, πράγμα που δυστυχώς αδυνατούν να κατανοήσουν ορισμένοι φίλαθλοι του ποδοσφαίρου.
Τα παραδείγματα ομοφοβίας και μίσους κατά των ΛΟΑΤΚΙ+ στο ποδόσφαιρο είναι άπειρα. Ένα από τα πιο χαρακτηριστικά είναι μια τρυφερή φωτογραφία, όπου δύο ποδοσφαιριστές τους Μπαρτσελόνα, ο Gerard Pique και ο Zlatan Ibrahimovic κρατώντας ο ένας το χέρι του άλλου και ο φακός τους έπιασε στην πιο «παρεξηγήσιμη» στιγμή. Ο ντόρος ήταν τόσο μεγάλος, που οι δύο ποδοσφαιριστές δέχτηκαν έντονες αποδοκιμασίες από τους οπαδούς, ενώ είδαν και τις μετοχές τους να πέφτουν κατακόρυφα. Όλα αυτά σε μια χώρα η οποία αναγνωρίζει τον γάμο των ομοφυλόφιλων.
Το πιο τρανταχτό παράδειγμα όμως είναι και το πιο στενάχωρο. Ο Άγγλος ποδοσφαιριστής της Nottingham Forest, Justin Fashanu, δήλωσε το 1990 ότι είναι ομοφυλόφιλος και για αυτόν τον λόγο αποπέμφθηκε από την ομάδα του. Τον Μάρτιο του 1998 και ενώ βρισκόταν στις ΗΠΑ, ένας 17χρονος τον κατήγγειλε για σεξουαλική παρενόχληση. Το βράδυ της 4ης προς τα ξημερώματα της 5ης Μαΐου του 1998, βρέθηκε κρεμασμένος στο γκαράζ του σπιτιού του. Στο σημείωμά του υποστήριξε ότι η σχέση με τον δεκαεφτάχρονο ήταν συναινετική και τελείωσε λέγοντας «Δεν γίνεται τίποτα. Είμαι γκέι. Λυπάμαι. Αντίο.»
Η ομοφυλοφιλία στο ποδόσφαιρο στοιχίζει, βάζει «ταφόπλακα» σε καριέρες, σε όνειρα και αυτό γιατί ο κόσμος που παρακολουθεί δεν μπορεί να διανοηθεί ότι ο παίκτης της ομάδας του, ο άνθρωπος που τον έχει κάνει να χάρει τόσες φορές δεν είναι τελικά τόσο «άντρας» για να παίξει ποδόσφαιρο. Τα αποτελέσματα τέτοιων συμπεριφορών τα είδαμε, έφτασαν μέχρι και την αυτοκτονία.
Ο Patrice Evra, πρώην ποδοσφαιριστής, στην αυτοβιογραφία του ανέφερε ότι σε κάθε σύλλογο υπάρχουν τουλάχιστον δύο ομοφυλόφιλοι. Σε μια συνέντευξή του, δήλωσε το εξής: «στον κόσμο του ποδοσφαίρου, αν πεις ότι είσαι γκέι, τελείωσες». Τα «come out» στην ποδοσφαιρική σφαίρα είναι γύρω στα δέκα. Ο Evra υποστηρίζει ότι υπάρχουν τουλάχιστον δύο gay σε κάθε ομάδα. Δεν θέλει πολλή σκέψη, τα μαθηματικά είναι απλά. Γιατί όμως δεν γνωρίζουμε κι άλλους ομοφυλόφιλους ποδοσφαιριστές; Μήπως φοβούνται;
Ο παρών ιστότοπος συγχρηματοδοτήθηκε από το Πρόγραμμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης «Δικαιώματα, Ισότητα, Ιθαγένεια 2014-2020». Το περιεχόμενο του παρόντος ιστότοπου αντικατοπτρίζει τις απόψεις του/της συγγραφέα και αποτελεί αποκλειστική ευθύνη του/της. Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή δεν αναλαμβάνει καμία ευθύνη για τη χρήση των πληροφοριών που περιέχονται σε αυτόν.