Portal

Δήμητρα Τσακμάκη

Ένα φαινόμενο που γίνεται όλο και συχνότερο τα τελευταία χρόνια τόσο στη χώρα μας, όσο και σε χώρες του εξωτερικού είναι ο λεγόμενος σχολικός εκφοβισμός («bullying»).Πιο συγκεκριμένα, ο σχολικός εκφοβισμός αναφέρεται στη χρήση βίας είτε λεκτικής, είτε σωματικής μεταξύ μαθητών ή συνομηλίκων παιδιών με αποτέλεσμα να προκαλείται σωματικός ή ψυχικός πόνος. Κυρίως μέσω των Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης  μαθαίνουμε για σοβαρά και ακραία περιστατικά που δεν έχουν πάντα αίσιο τέλος, Σε τέτοιου είδους περιστατικά πρωταγωνιστές είναι παιδιά ή έφηβοι. Από πού όμως προέρχονται αυτές οι επιθετικές και αλαζονικές συμπεριφορές;

Ολοένα και περισσότεροι νέοι φαίνεται να γίνονται θύματα ενδοοικογενειακής βίας, με αποτέλεσμα το παιδί να αντιγράφει τις ίδιες ακριβώς κινήσεις και στο σχολικό του περιβάλλον. Το διαδίκτυο αλλά και τα βιντεοπαιχνίδια, που χρησιμοποιούνται πλέον από την πλειονότητα των παιδιών, αποτελούν ένα επιπρόσθετο αίτιο του εκφοβισμού. Οι νέοι έχουν την τάση να μιμούνται συμπεριφορές και καταστάσεις εκτονώνοντας τα αρνητικά τους συναισθήματα. Άλλες φορές η έλλειψη επικοινωνίας στο σπίτι, αλλά και στο σχολείο μπορεί να επιδράσει αρνητικά. Η αδιαφορία και η παραμέληση είναι κάποια απ’ τα χαρακτηριστικά που μπορούν να οδηγήσουν σε παραβατικές συμπεριφορές. Επίσης η διαφορετικότητα, οτιδήποτε ξεφεύγει από το μέσο φυσιολογικό, μπορεί εύκολα να μην είναι αποδεκτή. Το χρώμα, η εθνικότητα, ο σεξουαλικός προσανατολισμός ,το νοητικό επίπεδο ενός ατόμου αποτελούν αντικείμενα χλευασμού.

Κατά διαστήματα ακούμε για νεαρά άτομα που μέσω της βίας και του εκφοβισμού που δέχονται μειώνεται η αυτοεκτίμησή τους, δεν αποδέχονται και επικρίνουν τον εαυτό τους και  γίνονται επιθετικοί. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα να εμφανίζουν συμπτώματα μελαγχολίας ή κατάθλιψης. Παύουν να έχουν κίνητρα, επικρατεί μία άρνηση και σε ακραίες περιπτώσεις εμφανίζουν τάσεις αυτοκτονίας.

Καθοριστικό ρόλο στην αντιμετώπιση του φαινομένου αυτού έχουν τόσο οι γονείς, όσο και οι εκπαιδευτικοί. Καλό είναι να βρίσκονται δίπλα στους νέους, να επικοινωνούν, να μοιράζονται χρόνο μαζί τους αλλά και να αντιλαμβάνονται άμεσα οποιαδήποτε αλλαγή - χωρίς εμφανή αίτια - στη συμπεριφορά τους. Οι γονείς των παιδιών που είτε υφίστανται ,είτε ασκούν σχολικό εκφοβισμό είναι αναγκαίο να βοηθήσουν ουσιαστικά το παιδί επικοινωνώντας με κάποιον ειδικό ψυχολόγο. Η προβολή υγειών προτύπων, η επικοινωνία, ο διάλογος, η αρμονική οικογενειακή συμβίωση  καθώς και η συνεργασία με τους καθηγητές θα βοηθήσουν ιδιαιτέρως στην καταπολέμηση του προβλήματος αυτού.

Συνοψίζοντας, εν έτη 2022 όπου το ενδιαφέρον για την υποστήριξη των ανθρωπίνων δικαιωμάτων γενικότερα ολοένα και αυξάνεται, είναι δυσάρεστο να υπάρχει ακόμη εκεί έξω διάθεση για σχολικό – και όχι μόνο – εκφοβισμό. Δικαίωμα κάθε παιδιού είναι να ζει και να εκπαιδεύεται σ ’ένα περιβάλλον που νοιώθει ασφάλεια, θαλπωρή και αποδοχή.