Portal

Βασιλική Τσάλλα

Ο λόγος μίσους, αφορά στην υποτίμηση κάποιων χαρακτηριστικών ενός ατόμου ή μιας ομάδας ατόμων. Έτσι, το περιεχόμενο του λόγου μίσους μπορεί να σχετίζεται με τη φυλή / καταγωγή, τη θρησκεία, το φύλο, το σεξουαλικό προσανατολισμό, αλλά και με τα άτομα με ειδικές ανάγκες. Ωστόσο, δεν αφορά μόνο τους ενήλικες. Όλα τα παραπάνω, τα συναντάμε στα προαύλια και τις τάξεις σχολείων.

Είναι γεγονός, πως η ενδοσχολική βία και ο λόγος μίσους, έχουν αυξηθεί τα τελευταία χρόνια, με το διαδίκτυο και τους γονείς να έχουν τη κύρια ευθύνη. Όλο και περισσότερα περιστατικά bullying καταγράφονται καθημερινά στα σχολεία, με την κοινωνία να αδυνατεί να κάνει κάτι δραστικό, καθώς το διαδίκτυο αποτελεί έναν χώρο όπου ο καθένας μπορεί ανώνυμα να γράψει το οτιδήποτε. Μάλιστα, η παρουσία παιδιών από άλλες χώρες στις ελληνικές τάξεις, η μεγαλύτερη ελευθερία έκφρασης της σεξουαλικής μας ταυτότητας, ο γενικότερος ρατσισμός που επικρατεί στις μέρες μας, αλλά και τα όσα προβάλλονται από τα ΜΜΕ και το διαδίκτυο, έχουν ως αποτέλεσμα την αύξηση του φαινομένου. Έτσι, ομάδες παιδιών, στοχοποιούν και αναρτούν φρικτά πράγματα για συμμαθητές τους, αδιαφορώντας για τα αποτελέσματα των πράξεων τους. Σύμφωνα και με έρευνα που διενεργήθηκε από «Το Χαμόγελο του Παιδιού» τον Μάρτιο του 2023, 1 στα 3 παιδιά (32,4%), σε σύνολο Γεωγραφικών Περιφερειών και Σχολικών Βαθμίδων σε όλη την Ελλάδα, δέχεται εκφοβισμό.

Το φαινόμενο του λόγου μίσους στα σχολεία, οφείλεται, κατά κύριο λόγο, στο διαδίκτυο και τους γονείς. Για να γίνουμε πιο συγκεκριμένοι, με την έλευση των smartphones και την ανάπτυξη του διαδικτύου, τα παιδιά από μικρή ηλικία μαθαίνουν να βρίσκονται μπροστά σε μία οθόνη. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα την εξοικείωσή τους με τις «έξυπνες» συσκευές, τη χρήση του διαδικτύου και την έκθεση τους σε πληθώρα πληροφοριών, που είτε είναι σκληρές, είτε άγνωστες για το παιδικό τους μυαλό. Ωστόσο, αυτές οι πληροφορίες μπορούν να καλλιεργηθούν και να αναπαραχθούν από εκείνα, όπως για παράδειγμα στη περίπτωση της προβολής ρατσιστικών σχολίων σε κάποιο forum, και της αναπαραγωγής τους εις βάρος κάποιου συμμαθητή τους. Τη μεγαλύτερη ευθύνη για την έξαρση του σχολικού εκφοβισμού όμως έχουν οι γονείς. Εκείνοι είναι υπεύθυνοι για τη καλλιέργεια του ήθους των παιδιών τους, για τον έλεγχο των ωρών που εκείνα περνούν στο διαδίκτυο, για τις σελίδες που επισκέπτονται, αλλά και το περιεχόμενο των προφίλ που έχουν στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης.

Είναι σημαντικό να μην αντιμετωπίζουμε τον σχολικό εκφοβισμό όπως έναν οποιοδήποτε φαινόμενο λόγου μίσους, καθώς στη συγκεκριμένη περίπτωση μιλάμε για παιδικές ψυχές. Τα παιδιά στην περίοδο της προ εφηβείας - εφηβείας, είναι πιο ευαίσθητα και περισσότερο επιρρεπή, διότι βρίσκονται σε μια φάση που αναζητούν την αποδοχή από τους συνομήλικούς τους. Έτσι, οποιοδήποτε αρνητικό σχόλιο γίνει προς εκείνα, μπορεί να τους οδηγήσει ακόμα και σε ακραίες καταστάσεις, όπως την απόπειρα αυτοκτονίας. Έτσι, τα σχολεία και οι γονείς, θα πρέπει να είναι περισσότερο προετοιμασμένοι για την αντιμετώπιση τέτοιων καταστάσεων, τόσο στην περίπτωση που ένα παιδί θα αποτελέσει το θύμα, όσο και τον θύτη.

Εθνική Τηλεφωνική Γραμμή SOS 1056 του Οργανισμού «Το Χαμόγελο του Παιδιού»

ΠΗΓΕΣ:

• «Ρητορική μίσους στο διαδίκτυο», Ιούνιος 2017, διαθέσιμο στην ιστοσελίδα: https://saferinternet4kids.gr/, (τελευταία επίσκεψη: 25/4/2023).
• «Έρευνα του Οργανισμού «Το Χαμόγελο του Παιδιού» για το Bullying - Με τίνα τρόπο διαμορφώνεται το φαινόμενο του σχολικού εκφοβισμού», Μάρτιος 2023, διαθέσιμο στην ιστοσελίδα: https://www.hamogelo.gr/, (τελευταία επίσκεψη: 25/4/2023).