Portal

Χρύσα Πρίντζιου

Τα γεγονότα της 6^ης Ιανουαρίου στο Καπιτώλιο, συντάραξαν την κοινή γνώμη, πλημμύρισαν με απίστευτες φωτογραφίες και ανατριχιαστικά βίντεο τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, κυριάρχησαν στα δελτία ειδήσεων σε όλο τον κόσμο και έκαναν πολλούς να αναρωτηθούν πώς η Αμερική, και ειδικότερα η -κατά τ’ άλλα- ισχυρότατη δημοκρατία της έφτασαν σε αυτό το σημείο- δηλαδή να υπάρχει τόσος φανατισμός αλλά και τόση ανοχή ώστε να γίνει μια κυριολεκτική εισβολή στο Καπιτώλιο.

Υπάρχει η ευρέως διαδεδομένη άποψη ότι ο πρώην πρόεδρος της Αμερικής Donald Trump υπήρξε «πρωτεργάτης» της χρήσης ρητορικής μίσους, του alt-right αφηγήματος και των αμφιλεγόμενων δηλώσεων ως τρόπων εφαρμογής μιας γενικότερης ιδέας εξυγίανσης της πολιτικής από πολιτευτές που «τα λένε έτσι όπως είναι». Όμως η Αμερικανική πολιτική σκηνή και ειδικότερα το Ρεπουμπλικανικό Κόμμα είχε αρχίσει να αλλάζει πολύ πριν από τον Trump.

Το 2008, καθώς ο Obama κατέβαινε για πρόεδρος, βάσισε την εκλογική του εκστρατεία σε ένα απλό μήνυμα- "Ηope and Change", «Ελπίδα και Αλλαγή». Όμως οι Δημοκρατικοί δεν ήταν οι μόνοι που αποζητούσαν την αλλαγή. Για τους Ρεπουμπλικάνους, η Sarah Palin πυροδότησε μια νέα πολιτική δύναμη. Εμφανίστηκε και ανατάραξε την GOP βάση όπως κανένας προηγουμένως. Μάλιστα σε κάποια ομιλία της, ο τηλεϋποβολέας δεν δούλευε και έτσι αναγκάστηκε να κάνει τη δική της ομιλία, με ένα τρόπο που ήταν εντελώς απλός και μακριά από τις πολιτικές νόρμες. Και ο κόσμος το λάτρεψε! Αυτή η ομιλία και το ύφος της Palin αποτέλεσαν υπό αυτό το πρίσμα πρόδρομο του Trump, από την άποψη ότι η ομιλία της είχε κάτι το αληθοφανές, το παραδοσιακό, δεν ήταν «εξεζητημένη» και συνεπώς, οι «αληθινοί Αμερικανοί», οι «κανονικοί άνθρωποι» μπορούσαν να ταυτιστούν μαζί της.

Ήταν η αρχή της αλλαγής όπου οι άνθρωποι άρχισαν να πιστεύουν ότι θα μπορούσαν να πάρουν την εξουσία πίσω από τις ελίτ. Η Palin στρεφόταν εναντίον των ελίτ, δηλώνοντας μη-μέλος τους, και αναφερόμενη στα μέσα ενημέρωσης ως συμμάχους των ελίτ, και συνεπώς, ως εχθρούς του λαού. Έδωσε φωνή σε μία υποφώσκουσα στην Αμερική άποψη που ήταν εναντίον των ελίτ. Και εκείνη ήταν η στιγμή κατά την οποία η Δεξιά απέρριψε εντελώς την Αριστερά. Για μια σύντομη στιγμή, η Δεξιά είδε στην Palin ό,τι αναζητούσε: αγένεια, σκληρότητα, »ανεξαρτησία», ένα άτομο που έλεγε ό,τι σκεφτόταν και εννοούσε αυτό που έλεγε και δεν θα το άλλαζε για κανέναν. Η Sarah Palin είχε μεταμορφώσει εντελώς το Ρεπουμπλικανικό Κόμμα και την επόμενη προεδρία των Ηνωμένων Πολιτειών. Ο McCain και η Palin δεν υπερίσχυσαν. Αλλά ο λαϊκιστικός ενθουσιασμός θα αυξανόταν.

Κατά την εισήγηση του Σχεδίου Υγειονομικής Περίθαλψης (Health Care Plan) από τον Obama, η Sarah Palin επανεμφανίστηκε, κρατώντας ένα νέο πολιτικό όπλο. Η πρώτη πολιτικός που είδε ότι θα μπορούσε να παρακάμψει τα μέσα μαζικής ενημέρωσης -που έτσι κι αλλιώς ήταν «εναντίον» της και μπορούσε να δημοσιεύσει το μήνυμά της χωρίς φιλτράρισμα, ανεπεξέργαστο, στο κοινό, ήταν η Sarah Palin. Και το έκανε με το Facebook. Ωστόσο, δεν χρησιμοποιούσε αυτό το μέσο για να διαδώσει την αλήθεια. Ήταν, και δεν υπάρχει κανένας ευγενικός τρόπος να το πούμε, ψεύτρα. Θα έλεγε πράγματα που απλά δεν ήταν αλήθεια, ή πράγματα που τα έπαιρνε από το Διαδίκτυο από αβέβαιες πηγές, και ήταν πολλές φορές στα όρια του προσβλητικού. Αυτή η «υποκατάσταση» του γεγονότος από τη φαντασία, της αλήθειας από το ψέμα, έχει γίνει πλέον ενδημική στην αμερικανική πολιτική. Αλλά ξεκίνησε τότε. Και προετοίμασε στον Trump το κατάλληλο έδαφος για να εκφράσει τις «αντισυμβατικές» ιδέες του και να χτίσει μια ολόκληρη πολιτική ιδεολογία πάνω στη ρητορική μίσους.