Portal

Θεμιστοκλής Αριστείδου

Όμως η ομοφυλοφιλία έχει αποπαθολογικοποιηθεί ήδη από τις 17 Μάιου 1990, όταν ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας την αφαίρεσε από το Διεθνές Στατιστικό Ταξινομικό Εγχειρίδιο Νόσων και Συναφών Προβλημάτων Υγείας. Παράλληλα, παρατηρείται το φαινόμενο της έντονης έξαρσης μίσους ενάντια στα ομοφυλοφιλικά άτομα, χάρη στη βοήθεια που προσφέρουν τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης σε ακραία στοιχεία να προωθούν ομοφοβικό περιεχόμενο.

Σίγουρα δεν είναι λίγες οι φορές που αντικρίσατε εχθρικές τάσεις, συνοδευόμενες από απαράδεκτα σχόλια, προς τα γκέι άτομα στα social media. Όσο αισιόδοξοι θέλουμε να είμαστε πως εν τέλη η κοινωνία μας προχωράει προοδευτικά, πάντα ελλοχεύουν άτομα ή ομάδες στο διαδίκτυο, που θα προβούν σε ρατσιστικές αναρτήσεις εις βάρος της ΛΟΑΤΚΙ+ κοινότητας. Συνήθως δε δρουν ενάντια σε κάποιου είδους φανταστικής επίθεσης, όντας δήθεν απειλούμενοι από τα ομοφυλόφιλα άτομα που ¨έρχονται¨ να επιβάλλουν έναν νέο τρόπο ζωής.

Είναι πραγματικά αδιανόητο όταν ακόμα και σήμερα γίνεται δημόσια συζήτηση για την κατοχύρωση ίσων δικαιωμάτων στην ΛΟΑΤΚΙ+ κοινότητα ούτως ώστε να μπορούν να ζήσουν σε μια φιλική προς αυτούς κοινωνία, να εμφανίζονται ρήτορες που χειραγωγούν τα πλήθη με αβάσιμα επιχειρήματα για το τι εστί βιολογικά φυσικό, προσπαθώντας να βαφτίσουν την ¨στενομυαλίτιδα¨ ως μέσο προστασίας αναχρονιστικών αξιών.

Βέβαια, δεν πρέπει να αγνοούμε το γεγονός πως η ύπαρξη τέτοιων ομοφοβικών τάσεων είναι προϊόν πολιτικών σκοπιμοτήτων. Για παράδειγμα, υπάρχουν αναρίθμητα γκέι ζευγάρια που μπορούν να είναι ικανότατοι γονείς για υιοθετημένα παιδιά, αλλά έχουν την τύχη οι προσπάθειες τους να προσκρούν πάνω στην αδιαλλαξία ενός πουριτανικού πολιτικού συστήματος. Όταν στερείται το δικαίωμα ομοφυλόφιλων ζευγαριών να γινούν θετοί γονείς, ακούσια δίνεται βήμα σε ομοφοβικές ομάδες να κρίνουν την ένταξη των γκέι ζευγαριών ως μη κοινωνικά συμβατή. Επίσης, ομοφοβικές αντιλήψεις βρίσκονται βαθιά ριζωμένες και στον θεσμό της Εκκλησίας, οι οποίες με τη σειρά τους δυναμιτίζουν τις ήδη τοξικές συμπεριφορές. Χαρακτηριστικό παράδειγμα τα ακραία στοιχεία που ενώ προβαίνουν σε ρητορικές μίσους στη ΛΟΑΤΚΙ+ κοινότητα, επικαλούνται την Εκκλησία. Παρατηρούμε λοιπόν, πως με την ανοχή του κράτους η οποία επιτρέπει στην Εκκλησία να παρεμβαίνει σε κοινωνικά ζητήματα στα οποία δεν κατέχει καμιά δικαιοδοσία, συμβάλει στο φαινόμενο της διατήρησης και της αύξησης των ομοφοβικών ενεργειών.

Συμπεραίνουμε λοιπόν, πως οι ομοφοβικές τάσεις που οδηγούν στην έξαρση της ρητορικής μίσους στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης δεν δημιουργούνται μονάχα από άτομα ή ομάδες, αλλά και από διάφορους θεσμικούς φορείς που έχουν την δύναμη να διαμορφώσουν οπισθοδρομικές αντιλήψεις σε ένα μεγάλο μέρος του πληθυσμού.

Όσο ο κρατικός μηχανισμός αδυνατεί να προβεί σε ουσιαστικές παρεμβάσεις που θα εξασφαλίσουν τον τερματισμό των διακρίσεων κατά των ΛΟΑΤΚΙ+, τότε τα φαινόμενα μισανθρωπίας θα κάνουν συχνά - πυκνά την εμφάνιση τους. Τρανό παράδειγμα της αδυναμίας των κρατικών μηχανισμών να εντάξουν τους ομοφυλόφιλους ομαλά στη κοινωνία μας, είναι η άρνηση των ομοφυλοφιλικών γάμων στη χώρα μας. Αντιθέτως, οι εκάστοτε κυβερνήσεις χρησιμοποιούν τον εναγκαλισμό των ΛΟΑΤΚΙ+ περισσότερο ως επικοινωνιακή στρατηγική, παραβλέποντας να εξασφαλίσουν βασικές ελευθερίες και δικαιώματα για τους συμπολίτες μας.