Portal

Ιάσονας Θεριός

Τι θα έλεγες λοιπόν, αν με ένα εκατομμύριο «μονόευρα» οργανώναμε την πιο μεγάλη έκθεση που έχει υπάρξει ποτέ και παρουσιάζαμε σε αυτή όσα περισσότερα περιστατικά μίσους και διακρίσεων μπορούσαμε να συγκεντρώσουμε και πού αυτά κατέληξαν;

Από έναν έφηβο που κάθε μέρα νιώθει στο πετσί του τα πικρόχολα σχόλια των συνομήλικών του, επειδή απλά έχει ερωτευτεί τον «Κώστα» και όχι τη «Μαρία», μέχρι τη σκληρή - εν ψυχρώ - δολοφονία του George Floyd. Αν με ένα εκατομμύριο «μονόευρα» καταφέρναμε να μετρήσουμε με κάποιο σύστημα όλο τον πόνο που έχουν αισθανθεί τόσοι άνθρωποι, επειδή έτυχε να είναι διαφορετικοί από τους περισσότερους και ακριβώς για αυτό οι «περισσότεροι» τους θεώρησαν κατώτερους τους; Από ένα παιδί που οι γονείς του μετανάστευσαν σε μια ξένη χώρα και οι καινούριοι του συμμαθητές τον κοροϊδεύουν επειδή δεν μπορούν να προφέρουν το όνομα του, μέχρι τον 20χρονο Σέιντ, πρώην ποδοσφαιριστή της Μίλαν, που αποφάσισε να βάλει τέλος στη ζωή του γιατί ένιωθε πως όλοι τον μισούσαν λόγω του χρώματος του δέρματος του.

Αν με ένα εκατομμύριο «μονόευρα» κατασκευάζαμε ένα μηχάνημα προσομοίωσης του πόνου που προκαλούν οι θύτες στα θύματα των επιθέσεων και του λόγου μίσους; Αν καταφέρναμε να τους κάνουμε να καταλάβουν, να νιώσουν πως είναι να σε κάνουν να πιστεύεις πως δεν αξίζεις όσο οι άλλοι,  πώς είναι να είσαι μόνος; Αν με τα ένα εκατομμύριο «μονόευρα» μπορούσαμε να γράψουμε και να μοιράσουμε αμέτρητα βιβλία για όλα όσα ενώνουν όλους τους ανθρώπους, για το πόσα περισσότερα είναι από όσα μας χωρίζουν; Για το πόσο μικρή σημασία έχει το αν κάποιος είναι λευκός και του αρέσει να κάνει σεξ με γυναίκες ή αν είναι μαύρος και του αρέσει να κάνει σεξ με άντρες ή αν είναι λευκός και του αρέσει να κάνει σεξ και με άντρες και με γυναίκες ή αν έχει σχιστά μάτια ή αν έχει περισσότερα κιλά και ραγάδες ή αν προτιμάει να μην ξυρίζει τις τρίχες του ή, ή ,ή... Και για το πόσο σημαντικό είναι να είμαστε καλοί προς όλους, να τους σεβόμαστε όλους. Αν βρίσκαμε τρόπο να κάνουμε τους ανθρώπους να κοιτάνε στο «είναι» των διπλανών τους και όχι στο «φαίνεσθαι» αυτών; Αν με ένα εκατομμύριο «μονόευρα» εφευρίσκαμε έναν μετατροπέα αγάπης και με τη βοήθεια αυτού μετατρέπαμε όλο αυτό το μίσος και την εμπάθεια που μας περικυκλώνει σε αγάπη, σεβασμό και θετικότητα; 

Έχω χάσει το μέτρημα στο πόσα «Αν» έχω πει, θα πω όμως ένα τελευταίο. Αν με κάποιο μαγικό τρόπο γινόντουσαν όλα αυτά τότε μήπως θα ζούσαμε σε έναν ακραία καλύτερο κόσμο; Μήπως θα ήμασταν πολύ πιο ευτυχείς, πολύ πιο ελεύθεροι, δεν θα απολαμβάναμε τη ζωή μας περισσότερο; Και μήπως αξίζει να κάνουμε ό,τι μπορούμε για να φτάσουμε όσο το δυνατόν πιο κοντά σε αυτό τον καλύτερο κόσμο;