Javascript must be enabled to continue!

Portal

Not all men but all women

02-10-2021 23:23

Ιωάννα-Μαρία Μπέκα

 

Το πρόβλημα πλέον παίρνει διαστάσεις όχι μόνο στο «χρυσό» κόσμο της τηλεόρασης, αλλά σε όλους τους εργασιακούς, φιλικούς ακόμα και οικογενειακούς χώρους. Πλέον η γυναίκα έχει βήμα, έχει φωνή και σκοπεύει να την χρησιμοποιήσει. Απαρχαιωμένες δικαιολογίες του τύπου «έτσι είναι οι άντρες» ή «όλα τα αγοράκια αργούν να ωριμάσουν», πλέον έρχονται αντιμέτωπες με τη μηδενική ανοχή σε οποιονδήποτε καταπατά την αξιοπρέπεια και τα δικαιώματα των γυναικών.

Κάθε φορά που μια γυναίκα θα μοιραστεί μια -πιθανώς-τραυματική εμπειρία από έναν άνδρα αυτομάτως ένα μέρος του ανδρικού πληθυσμού θα σπεύσει να τονίσει πως ‘δεν είναι όλοι οι άντρες έτσι ‘. Φυσικά και δεν είναι όλοι άντρες ίδιοι, φυσικά και δεν βιάζει και παρενοχλεί όλος ο ανδρικός πληθυσμός. Φυσικά και καμία γυναίκα δεν πιστεύει πως όλοι οι άνδρες ανεξαιρέτως έχουν ως αυτοσκοπό να βλάψουν όλες τις γυναίκες και αυτό το γνωρίζουν και οι άντρες που θα πουν ‘δεν είμαστε όλοι ίδιοι ‘.

Το πρόβλημα με αυτή τη φράση είναι ότι είναι εγωκεντρική. Κατά κάποιον τρόπο η τραυματική εμπειρία μιας γυναίκας παραγκωνίζεται και πρωταγωνιστικό ρόλο παίρνει ο ανδρικός εγωισμός. Πλέον είναι δεδομένο πως ένα τεράστιο ποσοστό του γυναικείου πληθυσμού έχει πέσει θύμα σεξουαλικής παρενόχλησης. Να ξεκαθαρίσω σε αυτό το σημείο πως σεξουαλική παρενόχληση δεν είναι μόνο ο βιασμός. Η σεξουαλική παρενόχληση περιλαμβάνει οποιαδήποτε λεκτική συμπεριφορά που σεξουαλικοποιεί και αντικειμενοποιεί την γυναίκα ,είναι η πίεση που μπορεί να ασκηθεί με σκοπό την σεξουαλική ικανοποίηση του, είναιτα βλέμματα στο δρόμο που θα κάνουν μια γυναίκα να νιώσει άβολα, αλλά και οποιοδήποτε άγγιγμα που δεν έχει την συναίνεση της. Οποιοδήποτε ακούσει ένα από τα παραπάνω περιστατικά και οι πρώτες λέξεις που θα βγουν από το στόμα του είναι πως ‘δεν είναι όλοι οι άντρες έτσι ‘ είναι μέρος του προβλήματος. Οι λέξεις αυτές είναι άλλος ένας τρόπος να δημιουργηθούν τύψεις στο θύμα, να το περιορίσουν και να το κάνουν να σιωπήσει ενώ ταυτόχρονα οι ίδιοι θα θυματοποιηθούν.

Το ενστικτώδες συναίσθημα ενός άντρα που μπορεί να είναι σε ένα δωμάτιο γεμάτο γυναίκες σίγουρα δεν είναι ο φόβος. Μια γυναίκα σε ένα δωμάτιο γεμάτο άντρες όμως θα κατακλυστεί από άγχος, φόβο και πληθώρα αρνητικών συναισθημάτων ακόμη και αν όλοι τους ισχυριστούν πως δεν θα της κάνουν κακό. Οι γυναίκες έχουν διδαχτεί από μικρή ηλικία να προσέχουν τον εαυτό τους από τους άντρες, στον δρόμο, στην δουλειά, ακόμα και σε φιλικό περιβάλλον έχουμε μάθει να μην δίνουμε δικαιώματα, να μην περνάμε τα όρια γιατί ‘ποτέ δεν ξέρουμε τι μπορεί να γινει’. Σύμφωνα με την πανελλαδική έρευνα της actionaid για την παρενόχληση κατά των γυναικών, το 85% αυτών έχει υποστεί σεξουαλική παρενόχληση στην εργασία της, είτε από πελάτη, είτε από εργοδότη, είτε από συνάδελφο. Το ποσοστό αυτό - που όλο και αυξάνεται - είναι η απόδειξη πως πρέπει να κρούσουμε τον κώδωνα του κινδύνου, όχι μόνο στο να προστατεύσουμε τις γυναίκες αλλά να διαπαιδαγωγήσουμε τους άντρες.

Μια γυναίκα που έχει διδαχτεί σε όλη της ζωή να προσέχει, να μην περπατάει την νύχτα μόνη της, να μην εμπιστεύεται αγνώστους άντρες και να μην δίνει τα στοιχεία της, μια γυναίκα που από πολύ νεαρή ηλικία το μόνο που ήταν στα μάτια κάποιων ήταν μια όμορφη κοπέλα, μια κοπέλα που την έμαθαν πως είναι φλερτ παρόλο που τις περισσότερες φορές ένιωθε άβολα με τα σχόλια πολλών, αυτή η γυναίκα είναι φυσικό και επόμενο να φοβάται και να έχει επιφυλάξεις απέναντι σε κάθε άνδρα που εμφανίζεται στη ζωή της, είτε περαστικά είτε για να μείνει.

Η λύση πλέον δεν είναι το σπρέι πιπεριού, ούτε η συνοδεία ανδρικής παρουσίας. Η λύση είναι να νομοθετηθούν κανόνες που θα προστατεύουν τις γυναίκες χωρίς να πρέπει να δολοφονηθούν για να δράσουμε, η λύση είναι να υπάρχει ειδική αγωγή σε όλα τα σχολεία που να μας διδάσκει την σημασία της ισότητας αλλά και των δικαιωμάτων της γυναίκας, η λύση είναι ο άνθρωπος να συνάδει με την λέξη φεμινιστής και όχι να είναι προσωπική του επιλογή. Πρέπει όλοι να είμαστε φεμινιστές αν θελουμε να λεγόμαστε άνθρωποι. Για την μητέρα μας, την αδερφή μας, την κοπέλα μας, την φίλη μας, την συνάδελφο μας, την γειτόνισσα, για την άγνωστη που θα δούμε στον δρόμο. 

Ας μην βιαστούμε να κρίνουμε την γυναίκα που θα ανοιχτεί λοιπόν, ας την αφήσουμε να μιλήσει, ας την πιστέψουμε και αντί να την μάθουμε να προστατεύεται ας μάθουμε στους άνδρες να μην είναι επικίνδυνοι.




This Project was co-funded by the European Union’s Rights, Equality and Citizenship Programme (2014-2020). Τhe content of this website represents the views of the author only and is his/her sole responsibility. The European Commission does not accept any responsibility for use that may be made of the information it contains.

youtube facebook

NEWSLETTER



emailE-mail: info@sophism.eu