Portal

ΑΛΦΙΕΡΗ ΑΙΚΑΤΕΡΙΝΗ-ΚΟΝΔΥΛΙΑ

Η ρητορική μίσους αποτελεί ένα από τα πιο σοβαρά κοινωνικά ζητήματα στις μέρες μας , η οποία εκδηλώνεται σε διάφορους τομείς χωρίς να περιορίζεται μόνο στον δημόσιο ή διαδικτυακό λόγο. Η ρητορική μίσους εμφανίζεται ολοένα και περισσότερο μέσα στις σχολικές αίθουσες δημιουργώντας σοβαρότατα τραύματα στην ψυχολογία των μαθητών και κατ’ επέκταση σε ολόκληρη τη σχολική κοινότητα. Ποιοι είναι όμως οι τρόποι που εκδηλώνεται η ρητορική μίσους στα σχολεία και ποιες οι συνέπειές της, τόσο στο σύντομο χρονικό διάστημα όσο και μακροπρόθεσμα ;

Δυστυχώς , η ρητορική μίσους εντός της σχολικής κοινότητας παρουσιάζεται με ποικίλους τρόπους. Οι θύτες στοχοποιούν και προσβάλλουν τους συμμαθητές τους με κριτήρια την εθνικότητα, την θρησκεία, την φυλή, την εξωτερική εμφάνιση και την σεξουαλική ταυτότητα. Τα ανυπεράσπιστα θύματα δέχονται συνεχείς λεκτικές προσβολές, ντροπιαστικούς χαρακτηρισμούς που υποβαθμίζουν την ανθρώπινη υπόστασή τους. Όπως γίνεται κατανοητό, αυτή η συμπεριφορά αποτελεί μορφή λεκτικής βίας, η οποία αφήνει μεγάλα και μη αναστρέψιμα τραύματα σε κάθε παιδική ψυχή που την βιώνει.

Οι συνέπειες από αυτή την τραγική κατάσταση είναι αδιαμφισβήτητα πολλές και σίγουρα πολύ σοβαρές. Για αρχή, ένα στοχοποιημένο παιδί αισθάνεται συνεχώς ανασφάλεια, φόβο, και απομόνωση. Η αυτοεκτίμηση μειώνεται ραγδαία κάνοντας τον νέο να αισθάνεται κατώτερο ή λιγότερο ικανό. Στη συνέχεια, οι σχολικές επιδόσεις και η συμμετοχή εντός της σχολικής αίθουσας μειώνονται ραγδαία . Τέλος, τα επίπεδα άγχους και κατάθλιψης αυξάνονται σημαντικά με αποτέλεσμα πολλές φορές η κατάσταση να ξεφεύγει και να υπάρχουν αυτοτραυματισμοί και απόπειρες αυτοκτονίας.

Από που ξεκινάει όμως το πρόβλημα; Η ρίζα του προβλήματος βρίσκεται συχνά στην απουσία παιδείας , της ενσυναίσθησης καθώς και της κριτικής σκέψης. Οι νέοι πολλές φορές αναπαράγουν εικόνες και συμπεριφορές που έχουν δει είτε μέσα στο οικογενειακό περιβάλλον είτε στα Μέσα Κοινωνικής Δικτύωσης, με αποτέλεσμα να τις μιμούνται χωρίς όμως να σκέφτονται και να γνωρίζουν τις επιπτώσεις και τις συνέπειες μίας τέτοιας συμπεριφοράς. Κι εδώ έρχεται στο προσκήνιο ο ρόλος της εκπαίδευσης και των λειτουργών της.

Ο χώρος του σχολείου δεν θα πρέπει να αντιμετωπίζεται ως ένας χώρος μάθησης, αλλά ως ένας χώρος που πλάθονται και διαμορφώνονται χαρακτήρες. Οι εκπαιδευτικοί, θα πρέπει να αντιληφθούν ότι η διδασκαλία δεν είναι απλώς ένα επάγγελμα, αλλά ένα λειτούργημα, μέσα από το οποίο καλλιεργούνται αξίες και ιδανικά, όπως ο σεβασμός προς τον διπλανό, η αλληλοκατανόηση και η αποδοχή στην διαφορετικότητα. Οι εκπαιδευτικοί, επίσης, θα μπορούσαν να συμπεριλάβουν στο ωρολόγιο πρόγραμμα ειδικά προγράμματα και δράσεις για τα ανθρώπινα δικαιώματα καθώς και ομαδικές εργασίες με στόχο την πρόληψη του σχολικού εκφοβισμού.

Από την μεριά του το σχολείο θα πρέπει να λαμβάνει μέτρα για την αντιμετώπιση και την προφύλαξη των μαθητών από κάθε μορφή βίας. Απαραίτητη είναι η ένταξη ειδικών επιστημόνων, όπως παιδοψυχολόγων, σε κάθε σχολική μονάδα. Αυτό το μέτρο θα βοηθήσει σημαντικά τους μαθητές προκειμένου η καθημερινότητα στο σχολείο να είναι ευχάριστη για όλους. Τα παιδία θα μπορούν να προστρέχουν στον εκάστοτε ψυχολόγο του σχολείου τους όποια στιγμή χρειαστούν την βοήθεια και την καθοδήγηση του. Σαφώς, και ο ίδιος με την αμερόληπτη παρουσία του στη σχολική μονάδα, θα μπορεί να διακρίνει προβλήματα και συμπεριφορές που δεν αρμόζουν σε μαθητές. Τέλος, άκρως σημαντική και απαραίτητη είναι η συνεχής επικοινωνία του σχολείου με την οικογένεια, ώστε το μήνυμα της αποδοχής να ενισχύεται και εκτός σχολείου.

Εν κατακλείδι, η ρητορική μίσους στα σχολεία δεν πρέπει να διαφεύγει την προσοχή κανενός και δεν πρέπει να αντιμετωπίζεται ως ένα απλό πρόβλημα που θα επιλύσουν τα παιδιά μεταξύ τους. Αποτελεί μια μορφή βίας που είναι ικανή να αφήσει βαθύτατα και παντοτινά τραύματα στην ψυχοσύνθεση του ανθρώπου. Η παιδεία έχει τη δύναμη να διαμορφώσει συνειδήσεις, να αλλάξει νοοτροπίες και να δημιουργήσει μια γενιά που θα λέει «ναι» στην διαφορετικότητα και «ναι» στην αποδοχή. Μόνο με αυτό τον τρόπο θα μπορέσουμε να φτιάξουμε μια κοινωνία που θα είναι λίγο πιο προοδευτική, δίκαιη και ειρηνική.