Portal

Ιάσονας Θεριός

Οι λόγοι που ένα παιδί, σύμφωνα με έρευνες, μπορεί να δεχτεί bullying στη συντριπτική τους πλειονότητά τους αφορούν την εξωτερική εμφάνιση, το φύλο, την εθνικότητα, τη σεξουαλική προτίμηση, τη θρησκεία ή ενδεχόμενα προβλήματα υγείας. Παρατηρούμε λοιπόν πως στα πλαίσια των σχέσεων που σχηματίζονται σε ένα σχολείο η οποιαδήποτε διαφορετικότητα μπορεί να αποτελέσει αιτία ένα άτομο να στιγματιστεί ανεπανόρθωτα.

Τι γίνεται όμως με τα παιδιά που δεν έχουν αναφέρει το bullying που ενδεχομένως να έχουν δεχτεί; Δεν είναι εύκολο για όλους να βρουν το κουράγιο, να ξεπεράσουν τον φόβο και να αναφέρουν ένα τόσο άβολο για εκείνους περιστατικό. Υπό αυτή την οπτική, το ποσοστό των παιδιών που έχουν έρθει αντιμέτωπα με τον σχολικό εκφοβισμό αυξάνεται  ανησυχητικά. Καταλαβαίνουμε λοιπόν, πως το μέγεθος του προβλήματος δεν αφορά μειοψηφίες. Το μίσος κυριαρχεί ανάμεσα στα παιδιά. Αν θέλουμε να ελπίζουμε σε ένα μέλλον το οποίο θα είναι καλύτερο από το σήμερα, τότε προφανώς η έξαρση του bullying πρέπει να μας ανησυχεί σε μεγάλο βαθμό. Άλλωστε, σε λίγα χρόνια, οι θύτες και τα θύματα θα είναι οι ενήλικες της κοινωνίας μας. Αν από αυτές τις ηλικίες συνηθίσουν στο μίσος, αν καταλάβουν οι μεν πως «ναι, επειδή ο διπλανός μου είναι διαφορετικός από εμένα και δεν μου αρέσει, μπορώ να τον βρίζω» και οι δε πως «επειδή είμαι διαφορετικός από τους υπόλοιπους, δεν αξίζω όσο αυτοί, δεν μπορώ να κάνω κάτι για αυτό», τότε βαδίζουμε προς έναν κόσμο απάνθρωπο.

Ένας παράγοντας που έχει επηρεάσει πολύ το bullying είναι φυσικά το διαδίκτυο. Το cyber-bullying όπως έχει ονομαστεί, στοιχειώνει πλέον τις ζωές πολλών παιδιών, ενώ έχει καταστήσει το φαινόμενο πολύ πιο δύσκολο στην αντιμετώπιση του. Το ποσοστό των παιδιών που έχουν δεχτεί εκφοβισμό μέσω διαδικτύου από το 18% που ήταν το 2007, άγγιξε το 37% το 2019. Πλέον, με ένα μήνυμα στο Instagram για παράδειγμα, ο θύτης με άνεση μπορεί να εκφοβίσει το εκάστοτε θύμα με τους γονείς ή τους δασκάλους να αδυνατούν να αντιληφθούν το γεγονός.

Ένας από τους πιο ανησυχητικούς παράγοντες του φαινομένου είναι ότι ελάχιστα από τα θύματα του cyber-bullying αναφέρουν τα περιστατικά εκφοβισμού τους. Έτσι, το πρόβλημα γιγαντώνεται χωρίς να γίνεται αντιληπτό και χωρίς να μπορούν να υπάρξουν επεμβάσεις άμεσα, προτού να είναι πολύ αργά για τη ψυχολογία ενός παιδιού. Το να εκφοβίζεται ένα παιδί από συνομήλικους του, το να μην αισθάνεται αποδεκτό, το να νιώθει πως η οποιαδήποτε διαφορετικότητα του είναι κάτι κακό, το να ζει και να μεγαλώνει βυθισμένο στο αδικαιολόγητο μίσος που λαμβάνει είναι πράγματα που δεν θέλουν πολύ ώστε να χαραχθούν για πάντα στην ψυχή του και να επηρεάσουν άμεσα ή έμμεσα την υπόλοιπη ζωή του.

Ίσως και να έχουμε αργήσει ως κοινωνία αλλά πλέον η ανάγκη είναι πιο επιτακτική από ποτέ. Πρέπει να φροντίσουμε ανάμεσα στα μελλοντικά μέλη της κοινωνίας, τα παιδιά, να κυριαρχούν ο σεβασμός, η αποδοχή της διαφορετικότητας και η θετικότητα προς τον συνάνθρωπο. Είναι καιρός να προσπαθήσουμε να δώσουμε ένα τέλος στον σχολικό εκφοβισμό.