Portal

Κορίνα Νικολοπούλου

Σε πρόσφατο βίντεο που ανάρτησε η κυρία Λατινοπούλου στον προσωπικό της λογαριασμό στο Instagram, ένα τεράστιο κύμα πολλαπλών αντιδράσεων - κυρίως αρνητικών - ανοίγει ξανά το διάλογο με επίκεντρο το γυναικείο σώμα. Στο βίντεο, η συγκεκριμένη κυρία αναφέρεται σε μια τάση, όπως υποστηρίζει, των γυναικών να αναδεικνύουν τις αξύριστες τρίχες, την κυτταρίτιδα τους ή τις ραγάδες τους χαρακτηρίζοντας τη ως μη φυσιολογική. Ταυτόχρονα κάνει λόγο για αντιστροφή συμπεριφοράς μεταξύ των δύο φύλων, με τους άντρες να κατευθύνονται όλο και πιο πολύ προς τη γυναικεία συμπεριφορά και με τις γυναίκες να ακολουθούν τον αντίθετο δρόμο. Ένα βίντεο ήταν αρκετό για να συγκεντρώσει χιλιάδες αρνητικά σχόλια, τα οποία με τη σειρά τους έφεραν χιλιάδες κοινοποιήσεις, με το θέμα να αποκτά ολοένα και μεγαλύτερη έκταση.

Το γυναικείο σώμα διαφέρει στην καθεμία, όμως είναι φτιαγμένο με τέτοιον τρόπο ώστε να μπορεί να φέρει στον κόσμο ακόμα και ένα παιδί. Οι ραγάδες, η κυτταρίτιδα και οι τρίχες είναι μέρος αυτού, όπως είναι και μέρος του ανδρικού σώματος. Ο καθένας επιλέγει την εικόνα που θέλει να έχει το σώμα του και μόνο αυτός έχει το δικαίωμα να το αλλάξει ή να το κρίνει. Το να εκφέρεις μια άποψη για το σώμα του άλλου είναι απολύτως αποδεκτό, αν γίνεται με εκτίμηση και σεβασμό προς το συνάνθρωπο. Στη συγκεκριμένη περίπτωση, η κυρία Λατινοπούλου έθιξε ένα μεγάλο - αν όχι όλο - μέρος του γυναικείου πληθυσμού και χωρίς καμία γυναικεία αλληλεγγύη μίλησε προσβλητικά «καταδικάζοντας» τέτοιες εμφανίσεις. Είναι αντιληπτό ότι μεγαλώνοντας μέσα σε μια κοινωνία με κάποια συγκεκριμένα «πρέπει» και με πρότυπα που διαιωνίζονται, οι νέες γενιές, αγόρια και κορίτσια, οδηγούνται ασυναίσθητα και αβίαστα στη διαδικασία να τα αναπαράγουν χωρίς σκέψη.

Το κλειδί για να σταματήσει η πόλωση γύρω από αυτό το θέμα είναι να γίνει κατανοητό ότι η πραγματική ομορφιά κρύβεται μέσα μας. Και είναι στο χέρι του καθενός αν θα το παρατηρήσει ή όχι. Μια γυναίκα μπορεί να εξελιχθεί, να διεκδικήσει τα δικαιώματα που της αξίζουν, να διαπρέψει σε προσωπικό ή επαγγελματικό επίπεδο, με τρίχες ή χωρίς. Μια γυναίκα μπορεί και πρέπει να αγαπάει τον εαυτό της, με κυτταρίτιδα ή χωρίς. Μια γυναίκα οφείλει να απαιτεί το σεβασμό που της αξίζει, με ραγάδες ή χωρίς. Δεν είναι αυτά που σε καθορίζουν, αλλά ο ίδιος σου εαυτός.

Και όλα αυτά έρχονται να συνδυαστούν με το body shaming και τα αρνητικά σχόλια που δέχτηκε η Έλενα Παπαρίζου, στην πρόσφατη εμφάνιση της στο φετινό διαγωνισμό της Eurovision. Χιλιάδες χρήστες των μέσων κοινωνικής δικτύωσης σχολίασαν με καθόλου ευγενικό τρόπο την αλλαγή του σώματος της τραγουδίστριας, κρίνοντας ότι τα «παραπανήσια κιλά» είναι εμφανή στο σώμα της. Με τη φωνή και την προσωπικότητα που έχει, ακόμα και αν δήλωνε συμμετοχή στον επόμενο διαγωνισμό της Eurovision θα κέρδιζε ξανά την πρώτη θέση. Γιατί; Γιατί είναι μια εξαιρετική καλλιτέχνης με μοναδική σκηνική- και όχι μόνο- παρουσία. Και αυτό είναι που έρχεται να επιβεβαιώσει όλα τα παραπάνω. Με ή χωρίς «παραπανήσια κιλά», η κάθε γυναίκα παραμένει ο εαυτός της, ενώ μπορεί και πρέπει να συνεχίσει να εξελίσσεται σε όλους τους τομείς με εξίσου μεγάλη επιτυχία.

Στο σημείο αυτό αξίζει να σημειωθεί ότι το body shaming, το οποίο ανθίζει στις μέρες μας όλο και περισσότερο, αποτελεί μια μάστιγα που ξεκινά ήδη από το σχολικό περιβάλλον. Σε έρευνα που διεξήχθη από το Κέντρο Rudd του Πανεπιστημίου Yale, το 64% των φοιτητών που συμμετείχαν σε προγράμματα απώλειας βάρους δήλωσαν ότι έχουν βιώσει θυματοποίηση λόγω του σωματικού τους βάρους, ενώ το 84% των φοιτητών δήλωσαν ότι υπήρξαν μάρτυρες σε διάφορα περιστατικά κοροϊδίας, υβριστικών χαρακτηρισμών κ.ά παιδιών που θεωρούνταν υπέρβαρα. Σε σχέση με τις διατροφικές συνήθειες που υιοθετούν τα άτομα που δέχονται κριτική για το σωματικό τους βάρος, πειραματικές έρευνες δείχνουν ότι η έκθεση σε στερεότυπα ή σε περιεχόμενο που στιγματίζει το υπερβάλλον σωματικό βάρος, σε συνδυασμό με τον κοινωνικό αποκλεισμό, ωθούν τα άτομα να προσλαμβάνουν μεγαλύτερες ποσότητες τροφής, να αποκτούν μειωμένο κίνητρο για απώλεια βάρους, καθώς και να οδηγούνται σε μη υγιεινές διατροφικές συμπεριφορές.

Έτσι λοιπόν, κάθε γενιά μεγαλώνει ακούγοντας, και πολλές φορές αναπαράγοντας τα παραπάνω πρότυπα και στερεότυπα. Μεγαλώσαμε με το να μας νοιάζει η γνώμη των άλλων και με το να κοιτάμε το διπλανό μας κρίνοντας τον. Μεγαλώσαμε με το να μιλάμε πολύ και να ακούμε λίγο. Μεγαλώσαμε με το να φθονούμε το συνάνθρωπο μας, αντί να εκτιμάμε τον εαυτό μας. Μεγαλώσαμε και ασχολούμαστε ακόμα με τρίχες. Ας μπει ένα όριο και ας κλείσει οριστικά ο διάλογος γύρω από την ανθρώπινη ομορφιά. Ας κοιτάξουμε την ομορφιά της ψυχής μας, γιατί με το πέρασμα του χρόνου είναι η μοναδική που δεν ξεθωριάζει.