Portal

Αγγελική Σελή

Αναμφισβήτητα, τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης έχουν ‘’εισβάλλει’’ στη ζωή μας και πλέον, για τους περισσότερους από εμάς, αποτελούν αναπόσπαστο κομμάτι της καθημερινής μας ρουτίνας. Οι εφαρμογές αυτές είναι βασισμένες σε αλγορίθμους, ένα σύνολο κανόνων δηλαδή που μας εμφανίζει περιεχόμενο σχετιζόμενο με τις προτιμήσεις μας, με σκοπό να περάσουμε περισσότερο χρόνο στην εκάστοτε εφαρμογή. Τι γίνεται όμως όταν ο αλγόριθμος παρουσιάζει περιεχόμενο που χαρακτηρίζεται από επιθετικότητα και μίσος, διότι αυτό είναι που τραβάει την προσοχή;

Ιωάννα Ραφαηλάκου

Η ικανότητα χρηστής κατανάλωσης ψηφιακού περιεχομένου είναι απαραίτητη, ενώ η κριτική στάση στον ψηφιακό χώρο είναι εξίσου σημαντική γιατί πρέπει να μάθουμε όχι μόνο να καταναλώνουμε memes, αλλά να τα καταλαβαίνουμε, να τα αξιολογούμε και να τα εξετάζουμε μέσα στο κοινωνικό τους πλαίσιο. Γιατί, γελάμε, αλλά με τι κόστος; 

Ρωμαλέα Παπανικολάου

Η σειρά Adolescence, που γνώρισε μεγάλη απήχηση στην διαδικτυακή πλατφόρμα του Netflix, επιχειρεί να αποτυπώσει τις λεπτές αποχρώσεις της ψηφιακής βίας, όπως εκδηλώνονται στον εφηβικό μικρόκοσμο – κι εν τέλει, στην κοινωνία συνολικά. Το έργο φωτίζει την άτυπη «γλώσσα» που διαμορφώνεται από τους εφήβους στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης: φράσεις που δεν λέγονται ποτέ ξεκάθαρα, νοήματα που υπονοούνται μέσω emoji, και μια γενικευμένη χρήση ειρωνείας, όπου το τι εννοεί πραγματικά κάποιος είναι προνόμιο μόνο όσων «γνωρίζουν τον κώδικα». 

Παναγιώτης Παπαϊωάννου

Η ρητορική μίσους αποτελεί σήμερα ένα από τα πιο ανησυχητικά φαινόμενα της δημόσιας σφαίρας. Εμφανίζεται σε πολιτικές δηλώσεις, δημόσιες τοποθετήσεις, αναρτήσεις στα κοινωνικά δίκτυα αλλά και σε μέσα ενημέρωσης. Η βασική της λειτουργία είναι να στοχοποιεί και να περιθωριοποιεί άτομα ή ομάδες, βασισμένη σε προκαταλήψεις και στερεότυπα. Συχνά χρησιμοποιείται σκοπίμως για την πόλωση της κοινωνίας, την καλλιέργεια φόβου και την ενίσχυση του κοινωνικού αποκλεισμού. 

Αθανασία Παπαδιώτη

Ο λόγος του μίσους δεν είναι απλώς προσβλητικός · είναι επικίνδυνος. Διαβρώνει τις αξίες της ελευθερίας, της ισότητας και της ανοχής δημιουργώντας έτσι ένα περιβάλλον όπου ο διάλογος δίνει τη θέση του στην επίθεση και επιχειρηματολογία αντικαθίσταται από τον φανατισμό. 

Μυρτώ Παπαδάτου

Η αλήθεια είναι πως δεν μπορούμε να περιμένουμε μόνο από τις πλατφόρμες κοινωνικής δικτύωσης ή από την κυβέρνηση να κάνουν όλη τη δουλειά. Εμείς, ως κοινωνία, πρέπει να αναλάβουμε την ευθύνη του λόγου μας. Να καταδικάσουμε το λόγο του μίσους όταν τον βλέπουμε. Να ενισχύσουμε τη δύναμη της αλληλεγγύης και του σεβασμού, μέσα και έξω από το διαδίκτυο.

Άννα Παπαγεωργίου

Ο ρατσιστικός λόγος δεν γεννιέται, μαθαίνεται. Το σχολείο έχει τη δύναμη να σπάσει τον κύκλο του φόβου και της προκατάληψης και να διαμορφώσει πολίτες που δεν φοβούνται τη διαφορά αλλά την αγκαλιάζουν. Για να συμβεί αυτό, χρειάζεται βούληση, εκπαίδευση και συνεχής επαγρύπνηση από δασκάλους, γονείς, μαθητές και κοινωνία. Γιατί το αύριο χτίζεται σήμερα, και χτίζεται μέσα στην τάξη.

Λάζαρος-Ιωακείμ Παντελίδης

Η περίπτωση της Taylor Swift δεν είναι απλώς μια ιστορία επιτυχίας, αλλά ένας καθρέφτης της βαθιά ριζωμένης ρητορικής μίσους που συνεχίζουν να δέχονται οι γυναίκες στη μουσική βιομηχανία και στη δημόσια σφαίρα, απλώς επειδή τολμούν να είναι ειλικρινείς, αυθεντικές και ανεξάρτητες.

Αντωνία Νίκα

Στη σημερινή εποχή θα έλεγε κανείς πως οι φυλετικές διακρίσεις και ο σεξισμός θα ήταν ένα φαινόμενο πολύ κοντά στην εξάλειψη. Αυτό όμως απέχει πολύ από την πραγματικότητα. Όταν μιλάμε για σεξισμό στα media, φαντάζεται κανείς μία κραυγαλέα δήλωση μίσους, ένα περιστατικό καταπάτησης δικαιωμάτων μιας γυναίκας και προσβολή της προσωπικότητας της. Αυτά τα περιστατικά όχι μόνο δεν περιορίζονται, αλλά υπάρχουν και διαιωνίζονται μέσα στον χώρο των media.

Βασιλική Μαθιουλάκη

Eίναι εύλογο να αναγνωρίζουμε το βαθύτερο λόγο που κάποιος μπορεί να προβεί σε ρητορική μίσους, συνήθως με το προσωπείο της κριτικής, καθώς έτσι προστατεύουμε τους εαυτούς μας από “γνώμες” που, στην πραγματικότητα, αφορούν πολύ περισσότερο τον άνθρωπο που τις εκφράζει, παρά τον άνθρωπο στον οποίο απευθύνονται. Είναι, επίσης, ακόμη πιο εύλογο να είμαστε σε θέση αυτοκριτικής. 

Λεοντίου Λεωνίδας

Στην δεκαετία που διανύουμε, την οποία χαρακτηρίζει η γρήγορή ταχύτητα στην πληροφόρηση, παρατηρείται το φαινόμενο της ρητορικής του μίσους, δηλαδή η αναπαραγωγή των κοινωνικών διακρίσεων και των βίαιων πράξεων έναντι σε  άτομα ή ακόμα και ομάδες με βάση τα χαρακτηριστικά τους π.χ το φύλο, τη θρησκεία, το χρώμα, την εθνικότητα, το σεξουαλικό προσανατολισμό. 

Μαρία Βασιλική Κωνσταντουλάκη

Το μόνο σίγουρο είναι ότι η Britney Spears υπήρξε ένας «καθρέφτης» της πατριαρχικής κοινωνίας που καταναλώνει, ελέγχει και τελικά καταστρέφει τις γυναίκες που τολμούν να είναι πολύ διάσημες, πολύ ελεύθερες, ή πολύ «επικίνδυνες» για το status quo, επειδή τόλμησαν να εκφράσουν μοναδικά τη γυναικεία τους σεξουαλικότητα χωρίς ντροπή ή τύψεις.

Πέτρος Κρεμμύδας

Η εκπροσώπηση των μη κυρίαρχων κοινωνικά τάξεων πάντα υπήρξε ένα σημαντικό ζήτημα τον κινηματογράφο, με πολλές ταινίες να κόβονται και να απαγορεύονται λόγω των αντί-ρατσιστικών μηνυμάτων, που ήθελαν να περάσουν ή λόγω της ύπαρξης σε αυτές χαρακτήρων, που αποτελούσαν μέρος μειονοτικών ομάδων και που οι κυβερνήσεις ή τα καθεστώτα δεν δέχονταν να επιτρέψουν να αναπαρασταθούν στην μεγάλη οθόνη.

Κοτσώνης Νικόλαος

Το 2025 είναι η χρονιά που το ελληνικό ποδόσφαιρο καλείται να κοιτάξει τον καθρέφτη και να αποφασίσει: θα συνεχίσει να συντηρεί έναν φαύλο κύκλο μισαλλοδοξίας, ή θα επιλέξει το δρόμο της προόδου, του σεβασμού και της πραγματικής ενότητας;

Κατρούνα Κοσμάς Αλέξανδρος

Παρά την βασισμένη σε επιστημονικά στοιχεία εκτίμηση της Πανελλήνιας Ένωσης Βιοεπιστημόνων  πως  τα διαφυλικά άτομα (intersex), των οποίων τα βιολογικά χαρακτηριστικά φύλου δεν ανταποκρίνονται στον απόλυτο διμορφισμό των φύλων,  υπολογίζονται σε 170.000 περίπου στην Ελλάδα, ακόμα και ο ίδιος ο πρωθυπουργός, Κυριάκος Μητσοτάκης, προβαίνει σε ομοφοβικές και επικίνδυνες δηλώσεις, οι οποίες ικανοποιούν ακροδεξιά ακροατήρια.