Portal
"Does school create citizens or prejudices?
Άννα Παπαγεωργίου
Ο ρατσιστικός λόγος δεν γεννιέται, μαθαίνεται. Το σχολείο έχει τη δύναμη να σπάσει τον κύκλο του φόβου και της προκατάληψης και να διαμορφώσει πολίτες που δεν φοβούνται τη διαφορά αλλά την αγκαλιάζουν. Για να συμβεί αυτό, χρειάζεται βούληση, εκπαίδευση και συνεχής επαγρύπνηση από δασκάλους, γονείς, μαθητές και κοινωνία. Γιατί το αύριο χτίζεται σήμερα, και χτίζεται μέσα στην τάξη.
"The old Taylor is dead": From outcry to artistic freedom
Λάζαρος-Ιωακείμ Παντελίδης
Η περίπτωση της Taylor Swift δεν είναι απλώς μια ιστορία επιτυχίας, αλλά ένας καθρέφτης της βαθιά ριζωμένης ρητορικής μίσους που συνεχίζουν να δέχονται οι γυναίκες στη μουσική βιομηχανία και στη δημόσια σφαίρα, απλώς επειδή τολμούν να είναι ειλικρινείς, αυθεντικές και ανεξάρτητες.
When sexism becomes news: How the media perpetuates the phenomenon
Αντωνία Νίκα
Στη σημερινή εποχή θα έλεγε κανείς πως οι φυλετικές διακρίσεις και ο σεξισμός θα ήταν ένα φαινόμενο πολύ κοντά στην εξάλειψη. Αυτό όμως απέχει πολύ από την πραγματικότητα. Όταν μιλάμε για σεξισμό στα media, φαντάζεται κανείς μία κραυγαλέα δήλωση μίσους, ένα περιστατικό καταπάτησης δικαιωμάτων μιας γυναίκας και προσβολή της προσωπικότητας της. Αυτά τα περιστατικά όχι μόνο δεν περιορίζονται, αλλά υπάρχουν και διαιωνίζονται μέσα στον χώρο των media.
Hate speech: Criticism or perhaps a lack of self-criticism?
Βασιλική Μαθιουλάκη
Eίναι εύλογο να αναγνωρίζουμε το βαθύτερο λόγο που κάποιος μπορεί να προβεί σε ρητορική μίσους, συνήθως με το προσωπείο της κριτικής, καθώς έτσι προστατεύουμε τους εαυτούς μας από “γνώμες” που, στην πραγματικότητα, αφορούν πολύ περισσότερο τον άνθρωπο που τις εκφράζει, παρά τον άνθρωπο στον οποίο απευθύνονται. Είναι, επίσης, ακόμη πιο εύλογο να είμαστε σε θέση αυτοκριτικής.
The era of rhetorical hate: When speech becomes a weapon
Λεοντίου Λεωνίδας
Στην δεκαετία που διανύουμε, την οποία χαρακτηρίζει η γρήγορή ταχύτητα στην πληροφόρηση, παρατηρείται το φαινόμενο της ρητορικής του μίσους, δηλαδή η αναπαραγωγή των κοινωνικών διακρίσεων και των βίαιων πράξεων έναντι σε άτομα ή ακόμα και ομάδες με βάση τα χαρακτηριστικά τους π.χ το φύλο, τη θρησκεία, το χρώμα, την εθνικότητα, το σεξουαλικό προσανατολισμό.
Hate Speech & Celebrity Culture: The Case of Britney Spears as a Victim of a Misogynistic Culture and Derision
Μαρία Βασιλική Κωνσταντουλάκη
Το μόνο σίγουρο είναι ότι η Britney Spears υπήρξε ένας «καθρέφτης» της πατριαρχικής κοινωνίας που καταναλώνει, ελέγχει και τελικά καταστρέφει τις γυναίκες που τολμούν να είναι πολύ διάσημες, πολύ ελεύθερες, ή πολύ «επικίνδυνες» για το status quo, επειδή τόλμησαν να εκφράσουν μοναδικά τη γυναικεία τους σεξουαλικότητα χωρίς ντροπή ή τύψεις.
But is all of Hollywood "woke"? And is that a bad thing?
Πέτρος Κρεμμύδας
Η εκπροσώπηση των μη κυρίαρχων κοινωνικά τάξεων πάντα υπήρξε ένα σημαντικό ζήτημα τον κινηματογράφο, με πολλές ταινίες να κόβονται και να απαγορεύονται λόγω των αντί-ρατσιστικών μηνυμάτων, που ήθελαν να περάσουν ή λόγω της ύπαρξης σε αυτές χαρακτήρων, που αποτελούσαν μέρος μειονοτικών ομάδων και που οι κυβερνήσεις ή τα καθεστώτα δεν δέχονταν να επιτρέψουν να αναπαρασταθούν στην μεγάλη οθόνη.
Hate Speech in Greek Football in 2025: An Open Wound That Hurts Everyone
Κοτσώνης Νικόλαος
Το 2025 είναι η χρονιά που το ελληνικό ποδόσφαιρο καλείται να κοιτάξει τον καθρέφτη και να αποφασίσει: θα συνεχίσει να συντηρεί έναν φαύλο κύκλο μισαλλοδοξίας, ή θα επιλέξει το δρόμο της προόδου, του σεβασμού και της πραγματικής ενότητας;
Politics and Homophobic Statements
Κατρούνα Κοσμάς Αλέξανδρος
Παρά την βασισμένη σε επιστημονικά στοιχεία εκτίμηση της Πανελλήνιας Ένωσης Βιοεπιστημόνων πως τα διαφυλικά άτομα (intersex), των οποίων τα βιολογικά χαρακτηριστικά φύλου δεν ανταποκρίνονται στον απόλυτο διμορφισμό των φύλων, υπολογίζονται σε 170.000 περίπου στην Ελλάδα, ακόμα και ο ίδιος ο πρωθυπουργός, Κυριάκος Μητσοτάκης, προβαίνει σε ομοφοβικές και επικίνδυνες δηλώσεις, οι οποίες ικανοποιούν ακροδεξιά ακροατήρια.
Media: mirror of the LGBTQI+ community or a distorting lens?
Καμπάνη Αφροδίτη
Η ρητορική μίσους απέναντι στην ΛΟΑΤΚΙ+ κοινότητα δεν γίνεται πάντα αντιληπτή, κρύβεται πολλές φορές πίσω από την ‘’σάτιρα’’, την παραπληροφόρηση και τις ανακρίβειες σε ειδήσεις. Τα ΜΜΕ οφείλουν να εκπαιδεύουν και να ενημερώνουν ολοκληρωμένα το κοινό τους, ώστε να αποφεύγονται οι προκαταλήψεις και η λογική του μίσους απέναντι στο διαφορετικό.
Hate speech in sports: when fair play is lost
Ευδοξία Ίσκου
Παρά τις αξίες ευγενούς άμιλλας και συνεργασίας που προωθεί ο αθλητισμός δεν είναι λίγες οι φορές που αθλητές πέφτουν θύματα ρητορικής μίσους, μια κατάσταση στην οποία ενθαρρύνεται ή υποκινείται βία που αφορά το φύλο, τη θρησκεία, τη σεξουαλική ταυτότητα και άλλα χαρακτηριστικά ενός ατόμου. Ένας από τους τρόπους με τους οποίους εκδηλώνεται αυτό το φαινόμενο είναι μέσω της κερκίδας.
Antidote to hate: Journalism as a "fire extinguisher" against hate speech on the internet
Θεοδωρόπουλος Παναγιώτης
Η ρητορική μίσους δεν θα εξαφανιστεί από μόνη της. Θα συνεχίσει να μεταμφιέζεται σε “χιούμορ”, σε “γνώμη”, σε “αλήθειες που κανείς δεν λέει”. Όσο υπάρχουν όμως άνθρωποι που την αναγνωρίζουν και νέοι «μάχιμοι» δημοσιογράφοι που την αμφισβητούν και απαντούν στην ρητορική μίσους με τεκμηρίωση υπάρχει ελπίδα. Δεν χρειάζεται να είσαι αποκλειστικά επαγγελματίας δημοσιογράφος για να επηρεάσεις τον δημόσιο λόγο.
A thought on hate speech
Δημήτριος Δούσης
Η ρητορική μίσους δεν πρόκειται να εξαλειφθεί από μόνη της. Χρειάζεται κοινωνική εγρήγορση, ενεργή αντίδραση και μια βαθύτερη αλλαγή στην κουλτούρα του δημόσιου διαλόγου. Και κυρίως, χρειάζεται το θάρρος να αμφισβητήσουμε τα κυρίαρχα αφηγήματα όταν αυτά στηρίζονται στον αποκλεισμό του διαφορετικού.
Hate Speech in the Digital Space: Quality Journalism as a Shield
Γρηγορία Δαγκούνα
Η αντιμετώπιση της ρητορικής μίσους είναι μια συλλογική προσπάθεια. Δεν αφορά μόνο τις πλατφόρμες ή τη νομοθεσία. Αφορά τον τρόπο που επιλέγουμε να μιλήσουμε, να αναδείξουμε, να μοιραστούμε. Και σε αυτό, η δημοσιογραφία –όταν υπηρετεί το δημόσιο συμφέρον– μπορεί να είναι όχι μόνο παρατηρητής, αλλά και πρωταγωνιστής.
Digital Silence Against Hate. Anonymity and Impunity on TikTok
ΒΛΑΧΟΥ ΙΩΑΝΝΑ
Το TikTok δείχνει να απομακρύνεται από την αρχική του ταυτότητα ως ένα μέσο ψυχαγωγίας και ένα ανοιχτό στον κόσμο παράθυρο και σταδιακά μετατρέπεται σε ένα ανεξέλεγκτο περιβάλλον διχόνοιας, λειτουργώντας σαν αποδιοπομπαίος τράγος εκτόνωσης μέσα από απρεπείς και προσβλητικές εκφράσεις, μειώνοντας τους άλλους και εξυψώνοντας τον εαυτό μας.


This Project was co-funded by the European Union’s Rights, Equality and Citizenship Programme (2014-2020). Τhe content of this website represents the views of the author only and is his/her sole responsibility. The European Commission does not accept any responsibility for use that may be made of the information it contains.